Ο Θεός φιλοξενείται από τον Αβραάμ

Από την Παλαιά Διαθήκη(*), Γέννεσις 18,1 έως 18,15.

      Εφανερώθηκε δε ο Θεός στον Αβραάμ, που ήτο κοντά εις την δρυν Μαμβρή και εκάθητο εις την θύραν της σκηνής του κατά τον Νότον. Εσήκωσε τα μάτια του ο Αβραάμ και είδεν αίφνης τρεις άνδρας ορθίους απέναντι του. Αμέσως ετρεξεν εις συνάντησίν των από την θύραν της σκηνής του, προσεκύνησεν αυτούς έως στο έδαφος. Και είπε· “Κύριε, εάν τυχόν ευρήκα χάριν ενώπιόν σου, σε παρακαλώ μη καταφρονήσης τον δούλον σου· ας μου επιτραπή, λοιπόν, να φέρω νερό και οι δούλοι μου να νίψουν τους πόδας σας, και να δροσισθήτε κάτω από το δένδρον. Εγώ δε θα ετοιμάσω και θα σας φέρω φαγητόν, δια να φάγετε, έπειτα δε θα συνεχίσετε τον δρόμον σας, από τον οποίον παρεξεκλίνατε έως εμέ, τον δούλον σας, δια να μου κάμετε την τιμήν να σας περιποιηθώ”. Εκείνοι δε είπαν· “κάμε όπως είπες”. Έτρεξεν ο Αβραάμ εις την σκηνήν, όπου ευρίσκετο η Σάρρα και της είπε· “τρέξε και ζύμωσε τρία μέτρα σιμιγδάλι και κάμε το λαγάνες εις την φωτιά”. Έτρεξε δε εκεί, που έβοσκαν τα βόδια του, επήρε τρυφερό και παχύ μοσχάρι και το έδωσεν στον υπηρέτην, ο οποίος έσπευσε να το ετοιμάση. Έπειτα από ολίγην ώραν έλαβεν ο Αβραάμ βούτυρον και γάλα και το μοσχάρι, το οποίον έψησεν ο υπηρέτης, παρέθεσεν αυτά στους ξένους και έφαγον. Αυτός δε εστέκετο όρθιος πλησίον αυτών κάτω από το δένδρον.

      Είπε δε προς αυτόν ένας από τους φιλοξενουμένους· “που είναι η γυναίκα σου η Σάρρα;” Ο δε Αβραάμ απεκρίθη· “ιδού ευρίσκεται εις την σκηνήν”. Είπε δε ο ξένος αυτός προς τον Αβραάμ· “όταν το επόμενον έτος κατά την εποχήν αυτήν επιστρέφων έλθω προς σέ, η Σάρρα, η σύζυγός σου, θα έχη τέκνον”. Η δε Σάρρα, ευρισκομένη εις την θύραν της σκηνής πίσω από τον Αβραάμ ήκουσε τα λόγια αυτά του ξένου. Ο Αβραάμ και η Σάρρα ήσαν γέροντες, προχωρημένοι εις τα χρόνια, εις δε την Σάρραν έπαυσαν πλέον να υπάρχουν τα συμπτώματα της γονιμότητας. Εγέλασε δε η Σάρρα από μέσα της λέγουσα· “μέχρι σήμερα δεν απέκτησα υιόν και θα αποκτήσω τώρα! Άλλωστε ο σύζυγός μου είναι γέρων”. Είπε δε προς τον Αβραάμ ο ξένος εκείνος, ο οποίος ήτο ο Θεός· “διατί εγέλασεν η Σάρρα από μέσα της λέγουσα· Θα γεννήσω πράγματι παιδί; Εγώ έχω πλέον γηράσειν! Μήπως υπάρχει τίποτε αδύνατον δια τον Θεόν; Λοιπόν, το επόμενον έτος και κατά την εποχήν αυτήν θα επιστρέψω εις σέ· και η Σάρρα θα έχη παιδί”. Η δε Σάρρα, επειδή εφοβήθη, ηρνήθη λέγουσα· “δεν εγέλασα”. Είπεν όμως προς αυτήν ο Κύριος· “όχι! εγέλασες”.

……………………………….

(*)ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: το αρχαίο ελληνικό κείμενο με ερμηνευτική απόδοση από τον Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα, η οποία έχει ληφθεί από την ιστοσελίδα

http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/PDhiathiki1.html