Η Πολιτική απορρέει από την Δογματική

Από πού προέρχεται η Πολιτική Εξουσία και πώς πρέπει να ασκείται;

Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί τη σχετική με το θέμα ομιλία του πατρός Βασιλείου Βολουδάκη, στην Πνευματική Εστία των Εκδόσεων ΥΠΑΚΟΗ, την Κυριακή 19/11/2017.
 

Η Πολιτική απορρέει από την Δογματική

Πηγή 
Youtube, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΠΑΚΟΗ, Ομιλίες Κυριακής.

Αναφέρουμε συνοπτικά κάποια σημεία από την ανωτέρω ομιλία.
Σύμφωνα με την Εκκλησία μας όλες οι εξουσίες προέρχονται εκ του Θεού. Η πολιτική εξουσία χορηγείται, διά της Εκκλησίας, σε βαπτισμένους ορθοδόξους χριστιανούς για να ασκούν αυτή τη διακονία στον κόσμο, σύμφωνα με το Νόμο του Θεού. Από την Παλαιά Διαθήκη οι βασιλείς εχρίοντο από τους Προφήτες. Μετά τη Γέννηση του Χριστού μας, έχουμε τους Αυτοκράτορες που αναγορεύονται Αυτοκράτορες μέσα στη θεία λειτουργία, σε ειδική τελετή, ως χειροτονία.

Το ότι κυβερνούν σήμερα πολιτικοί οι οποίοι μπορεί να είναι αβάπτιστοι ή και εκτός της Εκκλησίας, είναι κάτι το οποίο ανέχεται ο Θεός. Οι χριστιανοί πειθαρχούν στην όποια πολιτική εξουσία γιατί γνωρίζουν ότι ο Θεός είναι Εκείνος που κυβερνά τον κόσμο και επιτρέπει όλα όσα συμβαίνουν. Ένας που δεν πιστεύει στο Θεό δεν πειθαρχεί σε κοσμική εξουσία με την οποία δε συμφωνεί, όπως οι αναρχικοί.

Το μοντέλο της πολιτικής εξουσίας που κυριαρχεί σήμερα είναι το προτεσταντικό, σύμφωνα με το οποίο η πολιτική εξουσία θεωρείται ως μία αρχή ανεξάρτητη από την Εκκλησία. Ο προτεσταντισμός εκτός του ότι ξεχώρισε τις δύο εξουσίες (πολιτική και ιερατική), έβαλε την πολιτεία να ελέγχει την Εκκλησία. Αυτό είναι λάθος γιατί η πολιτική εξουσία οφείλει να ασκείται σύμφωνα με το Νόμο του Θεού και άρα να ελέγχεται από την Εκκλησία, και όχι το αντίθετο.

Όσον αφορά την παπική εκκλησία, είναι σωστό αυτό που λέει η ότι όλη η εξουσία προέρχεται από το Θεό και διά της Εκκλησίας. Είναι λάθος όμως στο ότι δίνει την εξουσία σε ένα πρόσωπο, στον αρχιερέα, να ασκεί εκτός από την ιερατική και την πολιτική εξουσία.

Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία ο πολιτικός είναι διάκονος της Παλαιάς Διαθήκης (γι’ αυτό και θα δικάσει και θα φυλακίσει και θα τιμωρήσει) ενώ ο ιερέας είναι διάκονος της Καινής Διαθήκης (δεν κατακρίνει, δεν καταδικάζει, αλλά βοηθά στην πνευματική ολοκλήρωση των ανθρώπων αποβλέποντας στην αιώνια σωτηρία τους). Ο ιερέας ασκεί την ιερατική εξουσία, δεν μπορεί να ασκεί την πολιτική εξουσία, αλλά οφείλει να διδάσκει πώς πρέπει να ασκείται η πολιτική εξουσία (σύμφωνα με τις οδηγίες του Θεού). Άλλο είναι το να ασκεί κάποιος την πολιτική εξουσία και άλλο είναι το να διδάσκει κάποιος πώς πρέπει να ασκείται η πολιτική εξουσία.

Τα πάντα απορρέουν από την Δογματική. Και η Ηθική της Εκκλησίας και η Πολιτική και η Δικαστική εξουσία, και όλες οι εξουσίες που ασκούνται επί της γης, από την Εκκλησία εκπορεύονται, από την Εκκλησία πρέπει να ελέγχονται και να πιστοποιούνται. Όλα τα άλλα είναι αποστασία, είναι ανταρσία κατά του Θεού.