Ἡ ἐνασχόλησή μας μέ τό Θεό μᾶς βγάζει ἀπό τήν ἀπελπισία τῆς ἐνασχόλησης μέ τόν ἑαυτό μας

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος μέσα στήν κόλαση σκέπτεται συνεχῶς ὅτι ὁ Θεός εἶναι πανάγαθος, δίκαιος, πάνσοφος καί φιλάνθρωπος, ἡ κόλαση γίνεται ἐλαφρότερη. Αὐτό τό λέω γιατί διαπιστώνω ὅτι τό νά ἀποκτήσει κανείς ἀρετές εἶναι πάρα πολύ δύσκολο γιατί ἀπαιτεῖ πολύ γενναία ψυχή. Καί ὅσο ἐμβαθύνει κανείς στόν ἑαυτό του βλέπει ὅτι ἔχει διαβρωθεῖ πάρα πολύ ἡ βαθύτερη ποιότητα τῆς ψυχῆς του καί ἡ ἀλλαγή εἶναι ἀδύνατη μέ ἀνθρώπινα μέσα. Στήν πραγματικότητα, τό πιό ἁπλό εἶναι νά βρίσκεται ὁ ἄνθρωπος μέσα στήν κόλαση μέ αὐτή τή φθορά τῆς ψυχῆς του καί ἐκεῖ νά μνημονεύει τό ὄνομα, τό πρόσωπο καί τό κάλλος τοῦ Θεοῦ. Ὅσο βέβαια ἀσχολούμεθα μέ τό βάθος τοῦ ἑαυτοῦ μας μπορεῖ νά μᾶς πιάσει καί ἀπελπισία. Ἡ ἐνασχόλησή μας, ὅμως, μέ τό ποιός εἶναι ὁ Θεός, ποιός εἶναι ὁ χαρακτῆρας Του, πῶς ἐνεργεῖ, γιατί κάνει τό καθετί, τί ἔχει κάνει γιά μᾶς, μᾶς βγάζει ἀπό τήν ἀπελπισία τῆς ἐνασχόλησης μέ τόν ἑαυτό μας. Τότε μποροῦμε νά διαπιστώσουμε μέ ποιό τρόπο ὁ Θεός ἐνεργεῖ τό ἔλεός Του.

Ὅταν, λοιπόν, ἡ προετοιμασία μας γίνει μέ συναίσθηση, θά μᾶς βοηθήσει νά ἀναπτύξουμε τή σχέση μας μέ τόν Θεό καί νά ἀνακαλύψουμε ἄν πραγματικά σχετιζόμαστε ἤ ὄχι μαζί Του.

Για την σύνθεση του κειμένου (από ομιλία στη πνευματική εστία) -  Ἄννα Μανωλάκη,  Δικηγόρος

(Απόσπασμα Άρθρου από το περιοδικό ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ Τεῦχος 114)