Το θεόπνευστον βιβλίον του Ιωνά του προφήτου αναφέρεται εις μίαν
πολυάνθρωπον ειδωλολατρικήν πόλιν βυθισμένην εις την αμαρτίαν, την Νινευή.
Σκοπός του άμεσος είναι να δείξη κατά τον πλέον παραστατικόν τρόπον το έλεος
και την συγκατάβασιν του Θεού προς τους οιουσδήποτε αμαρτωλούς, όταν αυτοί
δείξουν ειλικρινή μετάνοιαν και διάθεσιν προς διόρθωσιν.
Εις το βιβλίον του ιστορεί ο Ιωνάς την άρνησίν του εις την εντολήν του
Θεού να μεταβή και κηρύξη μετάνοιαν προς τους Νινευίτας, το ταξείδιον προς
Θαρσίς, την φοβεράν τρικυμίαν, της οποίας αιτία υπήρξεν αυτός, την απόρριψίν
του υπό των ναυτών εις την θάλασσαν, την κατάποσίν του υπό τεραστίου κήτους, το
οποίον και τον εξήμεσεν εις την παραλίαν. Κατόπιν νέας εντολής του Κυρίου
μετέβη εις Νινευή, όπου εκήρυξε την εντός τριών ημερών καταστροφήν της. Το
κήρυγμά του έγινεν αιτία μετανοίας των κατοίκων και σωτηρίας των, πράγμα το
οποίον ελύπησε μέχρι θανάτου τον Ιωνάν, διότι τον παρουσίαζεν, όπως αυτός
ενόμιζεν, ως ψευδοπροφήτην. Διά της κολοκύνθης όμως ο Θεός αισθητοποίησεν εις
αυτόν το έλεός του προς τους μετανοούντας. Συ, του είπεν ο Θεός, ελυπήθης διά
μίαν κολοκύνθην ξηρανθείσαν, διά την οποίαν δεν εκοπίασες. «Εγώ ου φείσομαι
υπέρ Νινευή, της πόλεως της μεγάλης;»
(Από την εισαγωγή του εν λόγω βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης)
.........................................
.........................................
Ο Κύριος ωμίλησε προς τον Ιωνάν, τον υιόν του
Αμαθί, και του είπε. “Σήκω και πήγαινε εις την Νινευή, την πόλιν την μεγάλην,
και κήρυξε στους κατοίκους της, ότι κραυγαλέα η κακία των έφθασεν έως εις εμέ,
και ήλθε πλέον η στιγμή της καταστροφής των”. Ο
Ιωνάς δυσφορών δια την εντολήν, που έλαβε, εσηκώθη, δια να φύγη μακράν από την
παρουσίαν του Κυρίου εις Θαρσίς. Κατέβη λοιπόν εις Ιόππην και ευρήκε πλοίον
έτοιμον να πλεύση εις Θαρσίς. Εδωκε το ναύλον του, εισήλθεν εις αυτό, δια να
ταξιδεύση μέ τους άλλους εις Θαρσίς και να φύγη μακράν από το πρόσωπον του
Κυρίου…
Ο Κύριος ωμίλησε δια δευτέραν φοράν στον Ιωνάν
και του είπε· “Σήκω και πήγαινε εις την Νινευή, την μεγάλην αυτήν πόλιν, και
κήρυξε εις αυτήν το ίδιο μήνυμα, το οποίον εγώ προηγουμένως είχα είπει προς
σέ”. Η Νινευή ήτο πόλις μεγάλη ενώπιον του Θεού. Τρεις ημέραι εχρειάζοντο, δια
να την διασχίση κανείς. Ο Ιωνάς εισήλθεν εις την πόλιν και ήρχισε το έργον του.
Περιήλθεν επί μίαν ημέραν την πόλιν και εκήρυττε λέγων· “τρεις ακόμη ημέραι και
η Νινευή θα καταστραφή”. Όλοι οι κάτοικοι της Νινευή επίστευσαν εις τον Θεόν
και στο μήνυμά του. Δια κήρυκος δε ανήγγειλαν γενικήν νηστείαν, εφόρεσαν
σάκκους ως ενδύματα εις ένδειξιν του πένθους της μετανοίας των, από τον μικρόν
έως τον μεγάλον. Το γεγονός περιήλθεν εις γνώσιν του βασιλέως της Νινευή.
Ηγέρθη και αυτός από τον θρόνον του, αφήρεσε την βασιλικήν στολήν από επάνω
του, εφόρεσεν ένα ένδυμα σάκκινον εις ένδειξιν μετανοίας και εκάθησεν επάνω εις
στάκτην. Δια κήρυκος δε εγνωστοποιήθη και ελέχθη εις την Νινευή η απόφασις του
βασιλέως και των αρχόντων αυτού. “Άνθρωποι και βόϊδια και πρόβατα και όλα τα
άλλα ζώα ας μη γευθούν τροφήν, ας μη βοσκήσουν, ας μη πίουν νερό”. Οι άνθρωποι
περιεβλήθησαν σάκκινα ενδύματα, εφόρεσαν ίδια ενδύματα εις τα κτήνη των και με
μεγάλην φωνήν απηύθυναν εκτενή μετά πίστεως προσευχήν προς τον Θεόν. Ο καθένας
από αυτούς μετενόησε και επεστράφη από τον αμαρτωλόν τρόπον της ζωής του και
από όλας τας αδικίας, τα οποίας διέπραττον αι χείρες των και έλεγαν· “ποιός
γνωρίζει, μήπως ο Θεός αλλάξη γνώμην και απομακρύνη τον θυμόν και την οργήν
του, ώστε να μη καταστραφώμεν”! Ο Θεός είδε τα έργα αυτών και την ειλικρινή των
μετάνοιαν, ότι δηλαδή επήραν την απόφασιν και απεμακρύνθησαν από τους αμαρτωλούς
δρόμους της ζωής των, και ήλλαξεν ο Θεός απόφασιν δια την τιμωρίαν, την οποίαν
είχεν αναγγείλει ότι θα αποστείλη εναντίον των, και δεν την
επραγματοποίησε.
................................
Η απογοήτευση του Ιωνά και η απάντηση του Θεού
Ο Ιωνάς ελυπήθη παρά πολύ, ανεστατώθη
ολόκληρος. Προσηυχήθη δε προς τον Κύριον παραπονούμενος και είπεν· “Ω Κύριε,
αυτοί δεν είναι οι λόγοι, δια τους οποίους, όταν εγώ ήμουνα εις την χώραν μου,
και δεν ήθελα να σε υπακούσω; Δια τούτο επήρα την απόφασιν να φύγω εις Θαρσίς,
διότι εγνώριζα ότι συ είσαι ελεήμων και οικτίρμων, μακρόθυμος και πολυέλεος και
μετανοείς προκειμένου να επιβάλης τιμωρίας στους ανθρώπους δια τας κακίας των.
Και τώρα, Κύριε, πάρε πλέον την ζωήν μου, διότι δι' εμέ προτιμότερον είναι να
αποθάνω παρά να ζω”. Ο Κύριος απήντησε προς τον Ιωνάν· “τόσον πολύ λοιπόν έχεις
λυπηθή συ;” Ο Ιωνάς εβγήκεν από την πόλιν, την Νινευή, εκάθισεν εις ένα λόφον
απέναντι από την πόλιν. Εκεί κατεσκεύασε δια τον εαυτόν του μίαν καλύβην και
εκάθητο υποκάτω από αυτήν, έως ότου ίδη τι επί τέλους θα συμβή εις την πόλιν.
Ο δε Κύριος διέταξε μίαν κολοκύνθην να
φυτρώση· και αυτή εφύτρωσεν αμέσως, εμεγάλωσεν, ανέβη επάνω από την κεφαλήν του
Ιωνά, ώστε να κρατή σκιάν επάνω από την κεφαλήν του και να τον προφυλάσση από
το καύμα των ηλιακών ακτίνων. Ο Ιωνάς εχάρη χαράν μεγάλην δια την κολοκύνθην.
Την πρωΐαν της επομένης ημέρας διέταξεν ο Θεός ένα σκώληκα και κατέφαγεν εις
την ρίζαν την κολοκύνθην, και αυτή εξηράνθη. Μετά την ανατολήν του ηλίου,
διέταξεν ο Θεός να πνεύση ένας πολύ καυστικός άνεμος. Αι ηλιακαί ακτίνες
εκτύπησαν την κεφαλήν του Ιωνά, ωλιγοψύχησεν ο Ιωνάς, έχασε το θάρρος δια την
ζωήν του και είπε· “προτιμότερον είναι δι' εμέ να αποθάνω παρά να ζω”. Είπε
τότε ο Θεός προς τον Ιωνάν· “πράγματι, τόσον πολύ συ ελυπήθης δια την
κολοκύνθην;” Ο Ιωνάς απήντησε· “πάρα πολύ έχω λυπηθή μέχρι θανάτου”. Ο Κύριος
του είπε· “συ ελυπήθης δια μίαν κολοκύνθην, δια την οποίαν δεν εκοπίασες και
την οποίαν δεν έθρεψες. Αυτή εφύτρωσε μίαν νύκτα και την άλλην νύκτα εχάθη. Εγώ
δεν έπρεπε να λυπηθώ δια την μεγάλην πόλιν την Νινευή, εις την οποίαν, εκτός
των ωρίμων κατά την ηλικίαν ανθρώπων, κατοικούν και περισσότερα από εκατόν
είκοσι χιλιάδες νήπια, που δεν μπορούν να διακρίνουν το δεξί των χέρι από το
αριστερόν των, όπως επίσης και ζώα πολλά;”
...........................................
(*)ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: το αρχαίο ελληνικό κείμενο με ερμηνευτική απόδοση από τον Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα, η οποία έχει ληφθεί από την ιστοσελίδα
...........................................
(*)ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: το αρχαίο ελληνικό κείμενο με ερμηνευτική απόδοση από τον Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα, η οποία έχει ληφθεί από την ιστοσελίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου