Πνευματικές ρήσεις (4)

ΤΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Στην τελική κρίση δε θα τιμωρηθούμε επειδή αμαρτήσαμε, ούτε θα κατακριθούμε γι’ αυτό, διότι η φύση μας είναι τρεπτή και αλλοιωτή· θα τιμωρηθούμε επειδή ενώ αμαρτήσαμε δεν μετανοήσαμε, ούτε στραφήκαμε από την πονηρά οδό της αμαρτίας προς τον Κύριο, παρόλο που μας δόθηκε εξουσία και καιρός για μετάνοια· για να φανερώσουμε μ’ αυτόν τον τρόπο ότι ο Θεός είναι αγαθός, όπως και είναι από τη φύση του, και όχι αντίθετα εμπαθής, με το να φαίνεται ότι μας τιμωρεί κατά κάποιο τρόπο και οργίζεται εναντίον μας.

ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ

«Ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και όν απέστειλας Ιησούν Χριστόν» (Ιωάν. 17,3). Η γνώση του αληθινού Θεού από τον άνθρωπο και η ουσιαστική και ζωντανή επικοινωνία μαζί Του, όπως και με τον Ιησού Χριστό, τον οδηγούν στη ζωή της αιωνιότητας.

ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Αγνοούμε, δυστυχώς, οι πολλοί τον Χριστό, γιατί δεν μελετούμε τον λόγο Του. Απογοητευόμαστε εύκολα ή και αμαρτάνουμε ακόμη, διότι αγνοούμε το θέλημα του Θεού. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος επισημαίνοντας την αξία της μελέτης των Γραφών τονίζει: «Μεγάλη ασφάλεια προς το μη αμαρτάνειν των Γραφών η ανάγνωση· μέγας κρημνός και βάραθρον βαθύ των Γραφών η άγνοια· μεγάλη προδοσία σωτηρίας το μηδένα από των Θείων Γραφών ειδέναι νόμου».

ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι –αλλά σε διαφορετικό καθένας βαθμό- φέρουμε μέσα μας το συναίσθημα του φόβου. Το προκαλούν ποικίλα αίτια, πραγματικά ή και φανταστικά. Σημασία έχει ότι ο φόβος έχει δυσμενείς συνέπειες στη ζωή μας. Καθιστά τον άνθρωπο δειλό και αναποφάσιστο. Προβάλλει την αβεβαιότητα και δεν του επιτρέπει να προχωρεί σε στόχους που σκέπτεται και επιθυμεί. Πολύ εύστοχα λέχθηκε ότι: «Δεν πρέπει να φοβόμαστε τη φτώχεια, την εξορία ή την φυλάκιση. Μόνο τον φόβο να φοβόμαστε» (Επίκτητος).

ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ

Το σαρκικό – κοσμικό φρόνημα, δηλαδή τα αμαρτωλά πάθη «δεν υπάρχουν φύσει στον άνθρωπο, ούτε είναι δημιουργός των παθών ο Θεός». Είναι γεννήματα της αμαρτίας και ξένα με την ανθρώπινη φύση, που ο Κύριος την έπλασε απαθή, «…είναι αρρώστια ψυχική, είναι επίκτητα κι έχουν παρεισφρήσει στη φύση μας, αφαιρώντας της την ψυχική υγεία. Είναι φανερό ότι η υγεία προϋπάρχει στη φύση μας από το φαινόμενο της αρρώστιας… Η αρετή εκ φύσεως υπάρχει στην ψυχή τα δε πάθη είναι κάτι το εξωγενές για τη φύση μας».

(Ισαάκ ο Σύρος)

ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ

Οι πειρασμοί αποτελούν τον κλήρο της εν Χριστώ ζωής. Ο χριστιανός σώζεται μέσα από τις διάφορες δοκιμασίες και τις θλίψεις που συχνά τον βρίσκουν. Ο αγιασμός και η κατά Χριστόν τελειότητα επιτυγχάνεται, όταν ο πιστός αντιμετωπίζει με υπομονή και εμπιστοσύνη στη βοήθεια του Κυρίου, οποιονδήποτε πειρασμό επιτρέπει ο Θεός να τον πολιορκήσει.

ΟΙ ΕΜΠΑΘΕΙΣ ΛΟΓΙΣΜΟΙ

Οκτώ είναι οι βασικοί λογισμοί της κακίας· (ο λογισμός) της γαστριμαργίας, της πορνείας, της φιλαργυρίας, της οργής (θυμού), της λύπης, της ακηδίας, της κενοδοξίας και της υπερηφάνειας. Το να μας παρενοχλούν ή να μη μας παρενοχλούν οι οκτώ αυτοί λογισμοί, δεν εξαρτάται από τη δική μας δύναμη· το να συγκατατιθέμεθα όμως σ’ αυτούς ή να μη συγκατατιθέμεθα, και το να κινούμε τα πάθη ή να  μην τα κινούμε, εξαρτάται από τη δική μας δύναμη και θέληση.

ΠΡΩΤΕΙΟ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ

Ο Χριστός, αντί για το πρωτείο εξουσίας, που ζητά συνήθως η κοινωνία μας συνιστά το πρωτείο διακονίας. Ο Κύριος μιλάει για κατάχρηση δυνάμεως εκ μέρους των μεγάλων του κόσμου. Επιθυμεί όμως τη χρήση της χριστιανικά αποκτηθείσης δυνάμεως για τη διακονία του συνανθρώπου και της κοινωνίας. Ο ίδιος ο Χριστός «δεν ήλθε να διακονηθεί, αλλά να διακονήσει».

ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΟΝΕΙΣ

Οι υπεύθυνοι γονείς σαν καλοί άγγελοι επαγρυπνούν νύχτα και μέρα, παρακολουθώντας με αγάπη και στοργή τα παιδιά τους. Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή και στην κοινωνία που ζούμε με τους τόσους κινδύνους και τους πολλούς και ύπουλους εχθρούς. Και ως υπεύθυνοι οι χριστιανοί γονείς αγωνίζονται για τη χριστιανική ανατροφή και την ορθή διαμόρφωση του χαρακτήρα τους.

Η ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

Ο Χριστός, προσηλωμένος ακόμα στον Σταυρό, εμπιστεύεται τη Μητέρα Του στον Ιωάννη, διδάσκοντας εμάς να φροντίζουμε μέχρι και την τελευταία μας πνοή τους γονείς μας. Δείχνοντας πολλή φιλοστοργία, εμπιστεύεται τη Μητέρα Του στον Μαθητή, που αγαπούσε.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
.......................................
Επιλογή ρήσεων από εκκλησιαστικό ημερολόγιο τοίχου