Από την Παλαιά Διαθήκη(*), Γέννεσις
8,14 έως 9,17.
…..Κατά δε την εικοστήν
εβδόμην του δευτέρου μηνός εστέγνωσεν η ξηρά από τα ύδατα του κατακλυσμού.
Τότε ωμίλησε Κύριος ο
Θεός προς τον Νώε και του είπε· “έβγα από την κιβωτόν, συ μαζή δέ με σε και η
γυναίκα σου και τα παιδιά σου και αι γυναίκες των παιδιών σου· Βγάλε από την
κιβωτόν όλα τα θηρία όσα υπάρχουν εις αυτήν και κάθε τι έμψυχον από τα πτηνά
έως τα κτήνη και κάθε ερπετόν, που σύρεται εις την γην, ώστε τίποτε πλέον να μη
μείνη εις την κιβωτόν. Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε εις όλην την γην”. Και πράγματι
εξήλθεν από την κιβωτόν ο Νώε και η σύζυγος αυτού, τα παιδιά του και αι
γυναίκες των παιδιών του μαζή με αυτόν. Εξήλθον επίσης από την κιβωτόν όλα τα
θηρία και όλα τα κτήνη και κάθε πτηνόν και κάθε ερπετόν, που κινείται εις την
επιφάνειαν της γης, κατά το είδος αυτών. Και έκτισεν ο Νώε θυσιαστήριον εις
έκφρασιν ευγνωμοσύνης και δοξολογίας προς τον Κυριον. Επήρε δε και προσέφερε
θυσίαν ολοκαυτώματος προς τον Θεόν από όλα τα καθαρά κτήνη και από όλα τα
καθαρά πτηνά. Ο δε Θεός ωσφράνθη την ευώδη οσμήν της ευχαριστηρίου θυσίας και
σκεφθείς απεφάσισε και είπε· “δεν θα καταρασθώ πλέον την γην εξ αιτίας των
πονηρών έργων των ανθρώπων, μολονότι η καρδία του κάθε ανθρώπου ρέπει και είναι
προσηλωμένη επιμελώς στο πονηρόν εκ νεότητος αυτού. Δεν θα πλήξω και δεν θα
καταστρέψω άλλην φοράν κάθε ζωντανήν υπαρξιν επί της γης δια κατακλυσμού, όπως
έκαμα τώρα. Εφ' όσον θα υπάρχη η γη, δεν θα παύσουν να υπάρχουν σπορά και
θερισμός, κρύο και ζέστη, άνοιξις και θέρος, ημέρα και νύκτα.
Η διαθήκη του Θεού με το Νώε
Η διαθήκη του Θεού με το Νώε
Ευλόγησε τότε ο Θεός τον Νώε και τα παιδιά αυτού και είπε προς αυτούς·
“αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και απλωθήτε εις όλην την γην και γενήτε κύριοι
αυτής. Ας είσθε τρόμος και φόβος εις όλα τα θηρία της γης, εις όλα τα πτηνά του
ουρανού, εις κάθε τι που ζη και κινείται έτι της ξηράς, και εις όλους τους
ιχθύας της θαλάσσης. Υπό την εξουσίαν σας έδωκα όλα αυτά. Κάθε τι που ζη και
κινείται επί της γης, θα είναι προς διατροφήν σας. Σας δίδω όλα αυτά εις
τροφήν, όπως σας έδωσα τα λάχανα και τα χόρτα. Πλην όμως κρέας μαζή με το αίμα,
επί του οποίου βασίζεται η ζωή του ζώου, δεν θα φάγετε. Δια δε το αίμα των
συνανθρώπων σας, το οποίον τυχόν με τα χέρια σας εγκληματούντες θα χύσετε, θα
τιμωρήσω δια των αγρίων ζώων, τα οποία θα εξαπολύσω εναντίον σας. Αλλά και δι'
άλλου ανθρώπου θα τιμωρήσω εκείνον, ο οποίος αφαιρεί ανθρωπίνην ζωήν. Εκείνος
δηλαδή ο οποίος χύνει αίμα ανθρώπου, εις τιμωρίαν του δια το εκχυθέν υπ' αυτού
αίμα, θα φονευθή και θα χυθή έτσι και το ιδικόν του αίμα, διότι εγώ ο Θεός
εδημιούργησα κατ' εικόνα ιδικήν μου τον άνθρωπον και κανείς δεν έχει το
δικαίωμα να του αφαιρέση την ζωήν. Σεις δε αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και
γεμίσατε όλην την γην και γενήτε κύριοι αυτής”.
Είπε δε ακόμη ο Θεός στον Νώε και εις τα παιδιά αυτού λέγων· “ιδού εγώ
σήμερον συνάπτω και κλείω μίαν συμφωνίαν μαζή σας και με τους απογόνους σας, οι
οποίοι θα σας διαδεχθούν. Η συμφωνία και η υπόσχεσίς μου αυτή επεκτείνεται και
εις κάθε ζώσαν ψυχήν, που υπάρχει μαζή σας και γύρω σας, εις τα πτηνά του
ουρανού και εις όλα τα κτήνη και τα θηρία της γης, όσα μαζή με σας εξήλθον από
την κιβωτόν. Κάμνω διαθήκην και σας υπόσχομαι ότι δεν θα καταστραφή ποτέ πλέον
το ζωϊκόν βασίλειον από ύδατα του κατακλυσμού και δεν θα γίνη ποτέ κατακλυσμός,
δια να καταστρέψη όλην την γην”. Είπε δε ακόμη Κυριος ο Θεός προς τον Νώε·
“σημείον δε αυτής της υποσχέσεως, την οποίαν εγώ δίδω, ώστε να μένη μεταξύ εμού
και μεταξύ σας και μεταξύ πάσης ζώσης υπάρξεως η οποία υπάρχει σήμερον μαζή σας
και θα υπάρχη εις γενεάς γενεών, είναι τούτο· Θέτω το ουράνιον τόξον εις τα
νέφη, και αυτό θα είναι εις σημείον και εις υπόμνησιν της διαθήκης μου μεταξύ
Εμού και όλων των ζώντων επί της γης, ανθρώπων και ζώων. Οταν θα συναθροίζω τα
νέφη στον ουρανόν της γης, θα φαίνεται το ουράνιον τόξον επάνω εις αυτά, και
θα ενθυμούμαι την διαθήκην μου, την οποίαν έκαμα προς σας και προς κάθε άλλην
ζωντανήν υπαρξιν, προς κάθε σάρκα και δεν θα πέση ύδωρ επί της γης εις
κατακλυσμόν αυτής, ώστε να καταστραφή κάθε ζώσα ύπαρξις από ανθρώπου έως ζώου.
Τούτο το ουράνιόν μου τόξον θα υπάρχη εις τα νέφη, και θα το βλέπω, ώστε να
ενθυμούμαι, την αιωνίαν και απαράβατον συμφωνίαν μεταξύ εμού και των ανθρώπων
της γης και πάσης άλλης ζωής που θα υπάρχη εις κάθε ζωϊκόν οργανισμόν επάνω εις την γην". Είπεν ακόμη ο Θεός στον
Νώε· “λοιπόν αυτό το ουράνιον τόξον είναι το αιώνιον σημείον της συμφωνίας, την
οποίαν έκαμα μεταξύ εμού και παντός ζωϊκού οργανισμού επί της γης και της
υποσχέσεώς μου ότι δεν θα αποστείλω πλέον κατακλυσμόν εις την γην”.
……………………..
(*)ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: το αρχαίο ελληνικό κείμενο με
ερμηνευτική απόδοση από τον Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα, η οποία έχει ληφθεί από την ιστοσελίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου