Το να νικά κανείς τον εαυτό του αποτελεί μεγάλη νίκη

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου (*)

Μη σκεφθείς όμως ότι αυτή η νίκη είναι ασήμαντη και μικρή^. γιατί αλήθεια αγαπητέ μου, μεγαλύτερη νίκη είναι το να νικήσεις ένα σου πάθος και μια ηδονή των αισθήσεών σου, παρά το να νικήσεις εκατό εχθρούς^. είναι ενδοξότερο τρόπαιο το να χύσεις θεληματικά λίγο ιδρώτα και μια ρανίδα αίματος για την αγάπη του Θεού και να νικήσεις μια κακή σου επιθυμία σε πείσμα του διαβόλου, παρά το να χύσεις ποταμούς αιμάτων για να νικήσεις ολόκληρα στρατεύματα^. πιο ένδοξος θρίαμβος θεωρείται το να υποτάξεις τις αισθήσεις σε όλο το σώμα σου στον ηγεμόνα νου σου, παρά το να καθυποτάξεις ευρύχωρα βασίλεια.

Γι’ αυτό και ο βασιλιάς Αλέξανδρος, όταν κάποτε καλοτυχιζόταν από κάποιους που νίκησε όλη την οικουμένη, απάντησε συνετά: «Όλες οι νίκες θα είναι μάταιες, αν δεν μπορέσω να νικήσω τον εαυτό μου»^. γιατί πολλοί μολονότι νίκησαν τους εχθρούς τους και υπέταξαν πόλεις και χώρες, νικήθηκαν κατόπιν ελεεινά από τα άτοπα πάθη και τις βρωμερές επιθυμίες της σάρκας^. και ενώ έγιναν κύριοι του κόσμου, έγιναν αλλοίμονο! δούλοι των παθών τους.

Γι’ αυτό σωστά είπε κάποιος Πατέρας: «Αυτή είναι η πιο σπουδαία νίκη, το να νικάς τον εαυτό σου». Και ο Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης λέει: «Δίκαια δεν ονομάζεται τροπαιούχος αυτός που νικά τους εξωτερικούς βαρβάρους, αλλά αυτός που διευθύνει τον εσωτερικό πόλεμο των ηδονών^. γιατί πολλοί, μολονότι νίκησαν εκείνους, κυριεύθηκαν από αυτά τα πάθη αισχρά και ελεεινά (Επιστολή …προς Γερμανό κόμη).

…………………………..

Η ανωτέρω ενότητα είναι από το βιβλίο του ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ, Απόδοση στη Νεοελληνική, Έκδοση Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη Αγίου Όρους, 2006.