Είναι ισόθεος ο νέος πρωθυπουργός; (πατρός Βασιλείου Βολουδάκη)

«Άνθρωποι μεν γαρ κατά του μείζονος ομνύουσι, και πάσης αυτοίς αντιλογίας πέρας εις βεβαίωσιν ο όρκος, ο δε Θεός, επεί κατ’ ουδενός είχε μείζονος ομόσαι, ώμοσε καθ’ εαυτού»

Ο επανεκλεγείς πρωθυπουργός κ. Τσίπρας ορκίσθηκε και πάλι με αυθαίρετον δικό του όρκο –δηλαδή ορκίσθηκε στον εαυτό του– παρά την ομολογία του ενώπιον του Αρχιεπισκόπου μας ότι μετενόησε που ορκίσθηκε με πολιτικό όρκο τόν Ιανουάριο του 2015 και επίκρανε την πλειοψηφία των Ελλήνων.

Πληροφορηθέντες από σοβαρή εκκλησιαστική πηγή αυτή την ομολογία του Πρωθυπουργού, δεν επιμείναμε να αναλύσουμε θεολογικά το τί σημαίνει και τί αποδεικνύει ο πολιτικός όρκος. Προειδοποιήσαμε, όμως, με άρθρο μας τον Μάρτιο του ίδιου έτους ότι η Πατρίδα μας κινδυνεύει να αφανισθή αν εγκαταλείψη τον Θεόν των Πατέρων μας και ότι όποιος «συμπράξει με τους “αθέους εν τω κόσμω” για να κρατηθή στην προτίμηση των εφημερίδων και των Μέσων Ενημερώσεως, παριστάνοντας τον φωτισμένον και τον προοδευτικό, θα πάρη την ιστορική θέση του, δίπλα στους ριψάσπιδες και στα ξιπασμένα “παγώνια” της εκκλησιαστικής ευτραπελίας!».

Επισημάναμε, επίσης, ότι «κάποιοι Ποιμένες μας έπεσαν ήδη θύματα της πολιτικής πανουργίας και βιάσθηκαν να βοήσουν “ωσαννά” σε δεδηλωμένους αθέους» και τους ζητήσαμε να μας εξηγήσουν πώς είναι δυνατόν να παραπλανήθηκαν, γενόμενοι οπαδοί αθέων πολιτικών, χωρίς προηγουμένως να έχουν απεμπολήσει το Ορθόδοξο ήθος τους. Τους θέσαμε τα εξής αμείλικτα ερωτήματα για να συνειδητοποιήσουν τον «βυθό του Άδου» που βαδίζουν και παρασύρουν σ’ αυτόν και την Πατρίδα μας. Τους ρωτήσαμε: «από πότε, “δένδρον σαπρόν ποιεί καρπούς καλούς”; Πότε και από ποιόν εμάθαμε να συλλέγουμε “από τριβόλων σύκα”; Από πότε έπαυσε να ισχύη ο Λόγος της Παναληθείας “ο μη συνάγων μετ’ εμού σκορπίζει”; Από πότε οι Ποιμένες του Χριστού έπαυσαν να διαφωτίζουν τους Πιστούς ότι είναι αδιανόητο οι χριστιανοί να ψηφίζουν δεδηλωμένους αθέους και να ανέχονται αθέους Κυβερνήτες στην Ελλάδα, στην Ελλάδα του επ’ Ονόματι της Αγίας Τριάδος Ελληνικού Συντάγματος; Προβλέπει το Σύνταγμά μας άθεο Κυβερνήτη και σε ποιά διάταξή του, και, μάλιστα, χωρίς καμμιά αντίδραση των Ποιμένων μας και του πιστού λαού μας, που είναι ο θεματοφύλακας της Πίστεως αλλά και της πιστής τηρήσεως του Συντάγματος; ... Πότε άθεοι Κυβερνήτες ωφέλησαν τον λαό τους; Ουδένα και εις ουδέν ωφέλησαν ποτέ! Θα αρχίσουν να ωφελούν από τώρα, διαψεύδοντας τον Χριστό;».

Η απάντηση στις απορίες και στα ερωτήματά μας ήταν τραγική. Όχι μόνο ορκίσθηκε και πάλι ο πρωθυπουργός στον εαυτόν του, αλλά προσεχώρησαν στο αθεϊστικό του κόμμα και πρόσωπα, που κατέχουν υψηλή θέση στην Εκκλησιαστική Διοίκηση, τα οποία και συμπεριελήφθησαν στους εκλογικούς συνδυασμούς του!

Τελικά, πού βαδίζει η Ελλάδα; Εάν οι εκκλησιαζόμενοι άνθρωποι έχουμε χάσει παντελώς την πνευματική μας όσφρηση και δεν μπορούμε να διακρίνουμε και να αξιολογήσουμε σωστά τόσο χονδροειδείς καταστάσεις, τί πρέπει να περιμένουμε από τους “αλειτούργητους” και ακατήχητους Έλληνες πολίτες;

Δεν μας προβληματίζει καθόλου ότι ο Πρωθυπουργός της Αγιοτόκου και αιματοβαφούς Πατρίδος μας ορκίσθηκε στη συνείδησή του, δηλαδή στον εαυτό του, ως Θεός; Ποιός ορκίζεται στον εαυτόν του εκτός του Θεού; Μόνο εκείνος που έχει την αλαζονεία να καθίση στον Θρόνο του Θεού, το «βδέλυγμα της ερημώσεως», δηλαδή ο Αντίχριστος!

Αυτό δεν είναι δική μου εκτίμηση αλλά αποκάλυψη Θεού διά του στόματος του αγίου Αποστόλου Παύλου: «Τω γαρ Αβραάμ επαγγειλάμενος ο Θεός, επεί κατ’ ουδενός είχε μείζονος ομόσαι, ώμοσε καθ’ εαυτού ... άνθρωποι μεν γαρ κατά του μείζονος ομνύουσι, και πάσης αυτοίς αντιλογίας πέρας εις βεβαίωσιν ο όρκος εν ώ περισσότερον βουλόμενος ο Θεός επιδείξαι τοις κληρονόμοις της επαγγελίας το αμετάθετον της βουλής αυτού, εμεσίτευσεν όρκω, ίνα διά δύο πραγμάτων αμεταθέτων, εν οις αδύνατον ψεύσασθαι Θεόν, ισχυράν παράκλησιν έχωμεν οι καταφυγόντες κρατήσαι της προκειμένης ελπίδος». (Εβρ 6,13-18).

Ακούσαμε τί το Πνεύμα του Θεού έχει λαλήσει; «Άνθρωποι μεν γαρ κατά του μείζονος ομνύουσι, και πάσης αυτοίς αντιλογίας πέρας εις βεβαίωσιν ο όρκος». Όλοι οι άνθρωποι ορκίζονται απέναντι στο μείζον, στον Ανώτερο και όχι στον εαυτό τους. Ο κ. Τσίπρας δεν είναι άνθρωπος, αλλά Θεός; Πώς είναι δυνατόν να ανεχθή αδιαμαρτύρητα η Ορθόδοξη συνείδηση έναν άνθρωπο, και, μάλιστα, ασυνείδητον –αφού ο κ. Τσίπρας δεν πιστεύει στην ύπαρξη της ψυχής, στην οποία και ανήκει η συνείδηση– να ορκίζεται στον εαυτόν του σαν ισόθεος;

Ο Άγιος Απόστολος Παύλος μας τονίζει την ταπείνωση του Θεού μας, ο Οποίος χωρίς να έχη καμμιά απολύτως ανάγκη την δική μας Πίστη σε Εκείνον, αφού Εκείνος είναι ο Ανενδεής Δημιουργός του Παντός και η Ζωή της ζωής μας, όμως για να κάμψη την σκληροκαρδία μας, για να κατανοήσουμε το συμφέρον μας και να μας ευεργετήση, ορκίζεται, και εμείς δεν πρέπει να απαιτήσουμε να ορκισθή στον Θεό μας ο Πρωθυπουργός, που μας έχει ανάγκη και, μάλιστα, απόλυτη, αφού χωρίς την ψήφο μας όχι μόνο δεν θα ήταν Πρωθυπουργός αλλά δεν θα εύρισκε ούτε την παραμικρή θέση στη Βουλή;

Ο Κολοκοτρώνης ορκιζόταν γονατιστός μπροστά στο Άγιο Ευαγγέλιο γι’ αυτό ποτέ δεν προσκύνησε ανθρώπους, οι πολιτικοί μας αλαζονεύονται αρνούμενοι τον Θεό γι’ αυτό γονατίζουν την Ελλάδα στην Φράγκικη αλαζονεία.

Τέλος πάντων, τί λαός έχουμε καταντήσει; Δεν φθάνει ότι επί 40 χρόνια μας κοροϊδεύουν τα κόμματα που ασκούν την εξουσία, μας έχουν λεηλατήσει, μας έχουν εξευτελίσει, μας κατήντησαν ζητιάνους και ανώμαλους, τώρα θα μας το παίζουν και θεοί”, θα ορκίζονται στον εαυτό τους, δηλαδή στο ΤΙΠΟΤΑ; Πόσο περισσότερο κορόϊδο θα καταντήση ο λαός μας, αφ’ ότου άφησε την Πίστη και την Λατρεία του στον Ένα και Μοναδικό Αληθινό Θεό μας;

Η Ιστορία μαρτυρεί διαχρονικά ότι όσοι έδειξαν αλαζονική συμπεριφορά έναντι του Θεού, συνετρίβησαν. Γι’ αυτό είναι αναγκαίο να θυμόμαστε τακτικά και να μην λησμονούμε τον καγχασμό του Ναπολέοντα μέσα στο Καπιτώλιο εναντίον του Θεού. Μετά από λίγο ήλθε το Βατερλώ του!

Ο “πολιτισμένος” Νεοέλληνας καυχάται ότι προόδευσε με το να μην πιστεύη στον Θεό της Ιστορίας και των Γεγονότων του λαού μας, στα οποία έζησαν οι Πατέρες μας έντονη την Παρουσία και την Βοήθεια του Θεού, και γι’ αυτό κατήντησε να πιστεύη στον άθεον... ισόθεον(!) Τσίπρα, ο οποίος μετά την πρώτη ορκωμοσία στον εαυτό του επρόδωσε τις ιδέες και τις διακηρύξεις του, τις διαβεβαιώσεις του για μάχη μέχρι εξοντώσεως των εκβιαστών της Πατρίδος μας, ιδίως μετά το ηχηρό ΟΧΙ του Δημοψηφίσματος και, τέλος επρόδωσε και εξόντωσε τους φίλους και συνεργάτες του! Αν ο Πρωθυπουργός πρόδωσε τόσο ξεδιάντροπα τους φίλους του, τί ελπίζουν οι απερίσκεπτοι ψηφοφόροι του;

Σ’ ένα τέτοιο λαό, σαν τον δικό μας όπως έχει καταντήσει, όχι μόνο «δεν του πρέπει λευτεριά» αλλά ούτε η παραμικρή Θεϊκή βοήθεια! Το «μωραίνει Κύριος λαόν όν βούλεται απολέσαι» είναι η αξιοθρήνητη προϋπόθεση για να ακούσουμε από τον Χριστό μας και το φοβερό και φρικτό: «Ήδη αφίεται ο Οίκος υμών έρημος»!

Ο Θεός να μας λυπηθή χάριν των λίγων εκλεκτών Του, που –ευτυχώς– ακόμη υπάρχουν!

π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

(ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ – ΤΕΥΧΟΣ 158)

Σημείωση Σταυρούλας Αγγέλου (διαχειρίστριας του παρόντος blog):

Το κείμενο ενώ είναι γραμμένο στο πολυτονικό σύστημα, το “γύρισα” στο μονοτονικό για τεχνικούς λόγους. Κάποιοι από τους αναγνώστες του παρόντος ιστολογίου διαβάζουν τις αναρτήσεις από το κινητό τους και δεν μπορούν να αναγνώσουν τις πολυτονικές γραμματοσειρές.